.
Hoe ervaar ik tijdelijkheid? Welke rollen spelen mijn omgeving, leegte en alleen-zijn daarin? Hoe kan ik betekenis geven?
Deze vragen vormen de basis van mijn werk. In de tijd die ik doorbreng met het waarnemen van de continue veranderende lijnen tussen vaste, vloeibare en gasvormige materie langs de kustlijn in Zeeland, en nu langs de Rijn in Millingen, lees ik mijn omgeving. Dit lezen, in de zin van het ouderwetse ‘aren lezen’, is het verzamelen van verhalen, ervaringen, materialen, waarnemingen en metaforen. Deze worden opgeslagen als breinweefsel/in het (on)bewuste.
Het opbouwen van een beeld is een afgezonderd en vaak tijdrovend proces waarbij deze verzameling in een geconcentreerde vorm tot beeld komt. Dit roept vragen op: Hoe vormt de verzamelde materiaal de beelden die ik maak? Hoe gaan we om met tijd en wat zijn de invloeden van tijd op materie? Welke betekenis geef ik aan de dingen die ik waarneem? Bestaan ze alleen uit oppervlaktes of hebben ze een kern?
In veel van mijn werk wordt gebruik gemaakt van semi-industriële restmaterialen. Die vind ik langs het water, in de houtwerkplaats van mijn vader of ik krijg ze opgestuurd als verpakkingsmaterialen die een product beschermen.
Klik op foto voor vergroting
