“Ik neem mee een boek; Scarecrow door Gregory Holyoak (nomen est omen).
Ik kreeg het boek van goede vrienden uit Friesland, dat vonden ze namelijk echt iets voor mij. En dat snap ik wel want wanneer ik een beeld maak (van een mensfiguur) doet het altijd wel denken aan een vogelverschrikker. Ik ben heel blij met het boek en ik had bedacht dat ik zelfportretten als vogelverschrikkers ging maken in Millingen.
Maar wat hebben vogelverschrikkers met Millingen te maken? Misschien toevallig iets maar niet per definitie. Ik was ook eigenlijk eerst van plan om iets met de omgeving en reminiscenties te doen. Maar reminiscenties moet je kweken, hebben incubatietijd nodig, tijd vooral. Tijd en ervaringen. Ik ga er dus gewoon maar zijn bij het water, de schepen, de wolken, de vogels.
De vogels die ik echt niet perse schrik wil aanjagen. Het verschijnsel spreekt tot mijn verbeelding.
Eigenlijk vooral : Scarecrows”. Het woord.
Scarecrows; frightencrows; thrillcrows; seducecrows; deceivecrows; hurtcrows; comfortcrows; latherscrows; rinsecrows; rubcrows; irritatecrows; cuddlecrows; squeezecrows…………
Er zit een hele wereld achter die over meer gaat dan alleen vogels en dan met name kraaien, schrik aanjagen. En dan de lulligheid van het ding zelf”
Ada Dispa in Telpost Millingen
.
.
.
.
.