‘Een thema voor de residency vond ik na het lezen van het laatste boek dat Oliver Sacks heeft geschreven ‘de rivier van het bewustzijn’.
Daarin citeert hij Borges. ‘De tijd’, zegt Jorge Louis Borges, ‘is de substantie waarvan ik gemaakt ben. De tijd is een rivier die mij meevoert, maar ik ben die rivier.’ Het hoofdstuk sluit af met: ‘Uiteindelijk komen we zo terecht bij het beeld van Proust, dat op zichzelf al een beetje op fotografie lijkt, namelijk dat we geheel bestaan uit ‘een verzameling van ogenblikken’, ook al vloeien die in elkaar over, net als de rivier van Borges.’
Mijn residency begint al eerder, tijdens een bijzonder warme zomer waar we met tentjes en caravans op stap zijn en in het washok van de camping wetenswaardigheden over het weer uitwisselen, terwijl we onze tanden poetsen naast wildvreemde mensen die je in je eigen badkamer nooit zou ontmoeten.
Dat is wanderen en meanderen’.
Dag 2
De tweede dag op de Telpost. Een dag wandelen in alle vroegte.
Dat blijkt een goede start.
We komen bij de Flevopost, die je met recht een vogelhut kunt noemen.
Er vliegt een vogel af en aan om de jongen te voeren die ergens hoog tussen de balken huizen.
In het water buiten stikt het van de kikkers die van dotter naar dotter springen.
Dag 3
Al een tijd wilde ik weer ruimtelijk werk gaan maken.
Op de Telpost vind ik meteen materiaal waar ik dat mee kan doen.
Het worden objectjes van materiaal dat ik heb verzameld die gaan over de ontmoeting.
Dag 7, de dagen vliegen voorbij.
Vannacht heeft het gestormd, de grote hitte van de afgelopen weken is voorbij. Het is druk op de rivier.
Terwijl ik dit stukje zit te schrijven vaart ‘de Veerhaven V11’, voorbij richting Duitsland.
Twee grote duwbakken met aan de zijkant een roodgekleurd sleepbootje.
Vlak daarachter vaart eenzelfde formatie in blauwtinten, tegelijkertijd komen er 2 schepen vanuit Duitsland tegemoet. Het zijn indrukwekkende volumes die hier over de rivier bewegen. Respect!