Pauzeplek, 2006 Sector Millingen, 2010 Op Bivak, 2016
Sector Millingen 2010
Dag 1:
telpost dag 1 start nogal vreemd, moe van een of ander gevecht tegen een keelontsteking en zwevend van de chaos in me kop…mijn atelier is een grote opgestapelde bende en ik word overspoeld met plannen voor de komende 11 dagen…het worden er alleen maar meer……(plan a: het strandjutten valt vanzelf al af gelukkig….hoog water)
goed wat doe je dan…gewoon veel te lang volslagen stom staren om je heen in de hoop dat de spullen zichzelf wel ordenen en inpakken voor de reis naar Millingen…tja….,dat werkt dus niet…..misschien even de deur opendoen de aarde even tot stilstand brengen zodat alles naar buiten schuift in zijn vaart en zo de telpost in knalt, heb ik in ieder geval alles bij me en dan kan ik gelijk een soort bazaar beginnen van alle troepjes waar ik al jaren niks mee doe….
hmmm………moet ik wel goed mikken onder welke hellingshoek ik de aarde tegenhoud anders glijdt het zo de Rijn in. Nou…eerst maar even de sleutel halen en dan eens proberen te de-chaotiseren……
Dag 2:
na wat orde op zaken en wat minder lang staren is het gelukt om -op een voor mij zo minimalistisch mogelijke manier-” over te huizen” dus het idee van die bazaar heb ik laten varen…inzoemen- overzicht en oog voor detail zijn wat beter op dit moment……niet nog meer rommel …( herkenbaar???)
dus , ik begon me ineens aan de meest onzinnige dingen te storen om me heen hiero en kreeg zelfs het geweldige plan kisten om de jonge aanplant op het pleintje heen te bouwen zodat ik niet naar de rommelige structuurloosheid van hun bladgroei zou hoeven te kijken…..sorry normaal houd ik heel erg van de natuur…..zal wel n nasleep van de koorts zijn geweest….misschien moet ik eens bij de kapper langs ofzo.. ok dan..ik ga zo nog wat spulletjes klaar zetten en heet iedereen welkom morgen
Dag 3:
zo, het open weekend zit er op, Gister had ik een mooie vondst van van iets wat geen naam heeft op het kleine strandje tijdens het uurtje van de hond , daarna was het een beetje een flodderige start met snel nog even van dittes en dattes om alles spik en span te krijgen ….en daar was al een eerste bezoeker voor de klok van elf…toen hij verdwenen was zat ik lange tijd alleen in een diepe discussie met de koekjes en de oranje eetbare deco die ik eigenlijk had gehaald om die oerlelijke struiken te camoufleren….intussen ben ik ze anders gaan bekijken en mag ik ze wel …..er nestelen ook vaak merels in zegt men…hmmmm???….. in de middag werd het erg gezellig
Dag 4:
Vandaag was het een drukte van hier tot onder aan de trap en rondom weeer terug met veel leuke en dankbare reacties , Zelfs twee dames die trouw de hele dag het bankje gezelschap hebben geboden en ieder ander welkom hete. Tijdens de avond wandeling met de hond kon ik het natuurlijk niet laten me op de kleine strandjes te begeven in de hoop nog zoiets moois te vinden als gisteren…..vond een zwemvlies….en heel veel ander soort plastic, maar was vooral verbaasd over de hoeveelheid uien die er lagen…zou iemand het niet eens geweest zijn met de smaak van de kok aanboord??….of groeien die dingen ook in de rivier???
zo , nu plannen maken voor wat te maken hiero…..
Dag 5:
de dag vliegt voorbij, maar net als het vliegen dat een beweging is die men tegenwoordig onder controle heeft, zag ik een aantal andere bewegingen hier om me hen die ik ga proberen vast te leggen……..
Dag 6:
na veel draaien en rommelen maak ik een begin aan de ruimtelijke schetsen ( zie tekeningen dag 5) van de bewegingen die ik wil proberen te vangen;
eend groep vliegende sternen die in hun vlucht een draai nemen en hun donkere aanzicht omgooien naar een wit vlak, de wind die planten meezuigt in een schokbeweging, het krullen van de watergolven om de pier heen en een vogel die alleen zijn poten op en heen laten gaan terwijl zijn lijf vervolgens in een rechte lijn vooruitgaat…..
Dag 7:
“…en op dag 7 ruste hij uit…..” nou ja…ik had niet in de planning een rustdag te nemen, maar soms gaat het vanzelf wat minder vanzelfsprekend….niet dat het normaal allemaal zo soepel verloopt, maar ook hier in de telpost kom ik mijn twijfel kant tegen……het heeft dus niets met de omgeving te maken ……dus desalniettemin……dat ding wat boven op je nek rust en tussen twee oren zit neem je schijnbaar overal mee naar toe…ahum
ok terug naar de orde van deze dag, ik ben wat aan het grabbelen in bakjes met schroeven,moertjes, veertjes en weet ik veel wat voor een maffe onderdeeltjes….zo scharrel ik de stukjes van mijn miniaturen bij elkaar, en dan na wat pas-, meet- en buigwerk heb je iets dat beweegt…..yes….
het “pluim in de wind-ding” is wat op een boot gaan lijken….maar dat is ook haast onvermijdelijk met dit uitzicht…..hmmmm…. voor “de vogel met wiebelpoten ” is het mechanisme klaar en de rails ga ik zo (ofzo) nog even bouwen.
Dag 8:
na nog een halve dag priegelen is het schaalmodel van de vogelzwerm die van kleur verandert ook klaar, ik moet wel even melden dat het hier om een beweging gaat van 1 vogel en niet de hele stoet…dat wil ik wel graag een keer uitvoeren in een grotere versie…ooit!… ( het waren kieviten trouwens en geen sternen, correntie bij deze )
vanuit hier zag ik vanmiddag een bijzondere vreemde combi over het water voorbijkomen…het deed me denken aan een bouwpakket van zo’n huisje uit karton, dat is dan gedrukt met kleurtjes en al en die hoef je dan alleen netjes uit te knippen , de plakrandjes met lijm in smeren( als je ze er tenminste niet per ongeluk afgeknipt hebt) en vast drukken…wel even goed vast houden anders schiet het hele ding weer uit elkaar….nou goed , ik bedoel dus dat het rauwe karkas van/op de grote boot die werd voort gesleept + geduwd door twee kleintjes mijn aandacht trok……..
… zo ook de lantaarnpalen, die van uit een ander perspectief gezien net lijken op vishaken met een zuignap…. en dan geef ik ook maar toe dat ik een 6 kamer appartement zag in de oude accu aan het strandje, een woonklomp , stuk trein plus een rails en vroeg me tevens af of meneer Peter Struycken misschien hier ooit zijn inspiratie voor zijn blokken kunstwerk op de Dukenburgse rotonde vandaan had gehaald…….
Dag 9 en 10:
over gisteren en dag 11
Ik was gisteren in mijn eigen atelier en miste het licht van de telpost gelijk, wat een verschil….die weide uitzicht over het water leidt zo hier en daar wel af , maar in het HAN-gebouw wordt gelijk alle vooruitziende blik gedoofd, wat een contrast,dat zal wel weer wennen zijn als ik dadelijk de sleutel aan Anja terug geef. ( gelukkig heb ik nog mijn kleine strand huis ) Mijn plan om “eventjes” een groot(middelgroot) werkstuk in elkaar te gaan lassen viel beetje in duigen…., was bijna vergeten dat ik een werkstuk zou opzetten in de Nikolaas kerk op het Valkhof….. en hier opruimen voor deze open dag had eigenlijk iets meer om handen dan verwacht,
Vandaag was het een leuke dag met vriendelijk en gezellig bezoek.
Op naar morgen…nummer 11
Dag 11:
Dag 11 van sector 11, ik 33 = 3x 11, geboren op dag 11 in april……11 is een beetje een gekke getal daar de 11de van de 11de iets met carnaval te maken heeft( weet ik ver weg ergens nog)….het is zo gek nog niet ‘n beetje gek te zijn….toch? Het is juist de zotheid die de boel levendig houd, zonder dat kakt de hele wereld in ( denk ik)
Het was een beetje een druilerige dag maar toch kreeg ik een aantal leuke bezoekers, zo ook de dames die de eerste dag trouw de hele dag op het bankje gezeten hadden waren weer van de partij.
Tussen het bezoek door had ik wederom genoeg tijd om nog even naar de voortgang en draai manoeuvres van de boten te kijken.