MARCEL BLOM
Beginpagina Beelden op de kaart>
Expositie Beelden op de kaart>
Regionummer 4
Locatienummer 77
Locatie Warffum
Wie het hele spoorwegnet uit z’n hoofd kent, weet waar Warffum ligt.
Ik was 14 toen ik, gewapend met een Tienertoer-kaart, per trein Nederland doorkruiste om zoveel mogelijk kilometers op het spoor af te leggen. En passant leerde ik alle spoorlijnen en stations uit mijn hoofd.
Groningen, Groningen-Noord, Sauwerd, Winsum, Baflo, Warffum, Usquert, Uithuizen, Uithuizermeeden, Roodeschool.
Ik kan het rijtje met treinstations nóg zo opsommen.
Van alle spoorlijnen in Nederland is het lijntje naar Roodeschool één van de meest poëtische. Het Hogelandspoor ligt er sinds 1893. Ik ken het van de tijd dat de Wadloper hier reed: een knullig en lelijk treintje om te zien, maar dat in al zijn knalgeelheid de scheidslijn tussen de lucht en de aardappelteelt zo prachtig markeerde.
Met het dorp Warffum maakte ik niet eerder kennis. Warffum was voor mij tot nu toe een naam in een rijtje, één van de door een lijn op een kaart verbonden kleine rechthoekjes, die de treinhaltes markeren. Nu blijkt Warffum dus ook de plek waar je uitkomt, als je voor Beelden op de kaart nummer 77 kiest.
Er valt best wat over Warffum te vertellen: dat het dorp de grootste wierde (of terp) van Nederland is, dat er vroeger recht werd gesproken, en dat daar Openluchtmuseum Het Hoogeland is.
Nog een weetje: in Warffum werd de laatste handbediende telefooncentrale van Nederland gesloten – in 1962.
Interessant, maar voor mij niet het uitgangspunt voor een kunstwerk in dit dorp.
Wat voor mij het meest overheerst in en rond Warffum, is de aangename ‘leegte’, de eenvoud.
Het lijkt hier een schaalmodel, schaal 1 op 1. Ook bij het treinstation is dat heel voelbaar. De weg vanuit het dorp naar het station is een doodlopende weg, ter plekke eindigend in een keerlus. Aan de andere kant van het spoor zie je slechts uitgestrekte landbouwgronden. Het station zelf bestaat uit een perron, een abri om te schuilen, een fietsenstalling en een plaatsnaambord.
De doodlopende weg met aan het einde, bij het station, een keerlus. Een combinatie die heel sterk de keuze benadrukt die je daar hebt: òf terugkeren naar Warffum, òf de trein nemen, naar een andere plek op de rest van de wereld, niet zijnde Warrfum.
NAAR
OVERAL
BEHALVE
NAAR
WARFFUM
Deze tekst is het kunstwerk dat ik voor Warffum heb bedacht. Die komt bovenop de abri van het station, waarbij de letters gericht zijn op degenen die het station benaderen vanuit het dorp.
De letters worden uitgevoerd in kunststof, en ze zullen ’s avonds en ’s nachts verlicht zijn.
Vooralsnog kies ik voor wit licht, maar gekleurde verlichting (in één kleur) is ook mogelijk.
Elke letter is 50 centimeter hoog en 25-50 centimeter breed. De letters worden aangebracht op een subtiel stalen frame. De gehele tekst is ongeveer 4 meter hoog en 3,7 meter breed. Inclusief de abri meet het kunstwerk 7,2 meter vanaf de grond.
Naar overal, behalve naar Warffum. Duidelijker kan niet. Ik denk dat de in het algemeen als ‘nuchter’ getypeerde Groningers dit wel kunnen waarderen.